عاقبت عالم ما صلح و صفا خواهد شد
 قلب معشوق پر از مهر و وفا خواهد شد
 شام هجران و غم دل سپرى خواهد گشت
 یار بى پرده نمایان ز خفا خواهد شد
 عالم پیر جوان گردد و سرمستِ سرور
 مشک ریزان نفس باد صفا خواهد شد
 جمله آفاق پر از زمزمه عشق شود
 خود بیندیش در آن روز چه ها خواهد شد؟
 قدم از پرده غیبت به برون خواهد زد
 خضر ما ساقى صهباى بقاء خواهد شد
 شب ظلمانى غم، مهر رخش بشکافد
 روشنى بخش چو خورشید سما خواهد شد
 بوستان غرق گل و لاله و نسرین گردد
 جامه غنچه نشکفته، قبا خواهد شد
 اهرمن خیمه ز اطراف جهان برچیند
 همه جا مظهر انوار خدا خواهد شد
 همه جا نغمه قرآن و دعا خواهد بود
 همه جا غلغل تسبیح و ثنا خواهد شد
 بانگ تکبیر ز هر بام و درى برخیزد
 عیش دجّال مبدّل به عزا خواهد شد
 عالم آنگونه که از ظلم و ستم پرگشته
 پر ز انوار عدالت، به خدا خواهد شد!
 بازوى دشمن غدّار به هم خواهد بست
 کمر خصم فرومایه دو تا خواهد شد!
 پنچه ظالم خونخوار ستمگر آن روز
 از گریبان ستمدیده جدا خواهد شد
 بهر خونخواهى یاران خدا مى آید
 وارث خامس اصحاب کسا خواهد شد
 بر شهیدان به خون خفته گذر خواهد کرد
 رمز آرامش روح شهدا خواهد شد
 بى تو اى راحت جان صحن جهان ظلمانى است
 روشن از نور رُخت خانه ما خواهد شد
 جنبشى روز جلوس تو عیان خواهد گشت
 محشرى روز قیام تو به پا خواهد شد
 قلب افسرده ما را به نگاهى دریاب
 حاجت این دل پژمرده روا خواهد شد
 گر نثار قدمت جان گرامى نکند
 «ناصر» این گوهر جانش به فنا خواهد شد