حسین سالار قلبها
اگر در نماز محبت نباشد نماز ارزشی ندارد،علامه طباطبایی -رحمةالله علیه-در یکی از سفارش های خود که بسیار روی آن تأکید داشتند فرموده بودند:هنگامی که قرآن می خوانید،فقط دنبال لغت و زیر و زبر و تجوید و مدش نباشید.حتی نیازی نیست که همه همّ خود را معطوف فهمش کنید.بلکه همت شما این باشد که آن را از روی محبت بخوانید،معنایش را هم می فهمید.یعنی انسان می فهمد که محبوبش چه گفته است.اگر بگوید الف لام میم،باز هم می فهمد چه می گوید.دیده اید کسانی که به یکدیگر علاقمندند،با اشاره با هم صحبت می کنند یکی از معانی حروف مقطعه این است.یعنی خداوند به پیامبرش به اشاره سخن می گوید."کفهیعص"(سوره مریم،آیه 1)کاف یعنی کربلا،هاء یعنی هلاکت و شهادت،یاء یعنی یزید،عین یعنی عطش،صاد یعنی صبر،این تفسیر ها در روایات آمده است(تفسیر نورالصقلین،ج3،ص320)اگر یک دوست بسیار صمیمی برای شما نامه بنویسد آن را با شوق و محبت باز می کنی و می خوانی وقتی از روی محبت بخوانی،اثر دارد.اگر محبت نداری،نخوان.قرآن خواندی که با اکراه و بی علاقگی باشد چه قرآن خواندنی است؟!نمازی که با کسالت و خمیازه و ناراحتی باشد چه نماز و عبادتی است؟فرمودند:"لا تکرهوا الی انفسکم العباده ؛ از روی اکره به عبادت نایستید" یعنی:امیرالامومنین(ع) فرمودند:کاری نکنید که از عبادت زده شوید.
ان القلوب شهوه و اقبالا و ادبارا،فاتوها من قبل شهوتها و اقبالها فان القلب اذا اکره عمی ؛ برای دل های آدمیان علاقه و اقبال،و گاهی تنفر و ادبار است.هنگامی که می خواهید کاری را انجام دهید،از روی علاقه وارد شوید؛زیرا هنگامی که دل را به کاری اجبار کنید که تمایلی به آن ندارید و به ان فشار آوردی کور و دل زده می شود.
سعی کنید با محبت نماز بخوانید،با محبت عبادت کنید.آن وقت اثر و لذتش را خواهید یافت و از آن سیر نمی شوید.وقتی اساس کار پیامبر ما محبت است،باید تمام کارهایمان روی محبت باشد.نماز خواندن،یعنی با خدا عشق بازی کردن،این قیمت دارد.
نوشته شده در پنج شنبه 90 بهمن 27ساعت
ساعت 12:31 صبح توسط سید.محمد علی شهرام شمس| نظر بدهید
By Ashoora.ir & Night Skin
پیوندها
آرشیو مطالب
آرشیو موضوعی
سایر امکانات
لوگوی دوستان
