اینجانب محی الدین انواری سال 1305 شمسی در شهر قم متولد شدم. پدرم مرحوم آیت الله حاج شیخ زین العابدین انواری از شاگردان مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری(ره) بود. وی در 1310 شمسی به دستور استادش، برای ارشاد مردم به همدان رفت و در آن جا رحل اقامت افکند. زندگی در همدان نیز از همین سال آغاز شد و تا سال 1324 شمسی دوره دبستان و دبیرستان را هم آن جا سپری کردم. در اواخر همین سال و پس از تحصیل مقدمات (صرف و نحو) و مختصری منطق در مدرسه مرحوم آخوند، برای ادامه تحصیل به شهر قم آمدم. با کمال تأسف بیش از دو سال نتوانستم در قم اقامت داشته باشم و ناگزیر به تهران منتقل شده، در مدرسه مروی سکونت گزیدم.
سطح عالی فقه و اصول را از محضر بزرگانی چون آیت الله آشتیانی، آیت الله آقای سید عباس فشارکی و آیت الله عماد الدین غروی رشتی، آیت الله سید محمدحسین شیرازی و آیت الله العظمی مرحوم حاج شیخ محمدتقی آملی فرا گرفتم.
در تمام مدتی که درخدمت مرحوم استاد آملی بودم، در درس خارج فقه استاد بزرگوار، مرحوم آیت الله آشتیانی نیز شرکت می کردم.
همراه بحث های فقهی و اصولی، شرح منظومه سبزواری را درمحضر استاد شعرانی و مرحوم استاد شهید آیت الله مطهری خواندم. قسمت الهیات اشارات را در خدمت استاد مرحوم الهی قمشه ای(ره) و امور عامه شرح اشارات و قسمتی از منطق منظومه را در محضر استاد حائری(ره) بودم و مدت پنج سال در درس اشعار مرحوم استاد آیت الله رفیعی قزوینی(ره) شرکت کردم. از سال1340 شمسی به بعد در مسائل اجتماعی و سیاسی فعالیت مستمر داشتم. از سال 1336 شمسی در بازار تهران (مسجد چهل تن) اقامه جماعت می نمودم و در جلسات دینی هفتگی آن روز مردم را در جریان مسائل سیاسی و اجتماعی اسلام قرار می دادم و جنایات حکومت طاغوت را برملا می نمودم. در زمینه لغو تصویب نامه انجمن های ایالتی و ولایتی از دولت علم سهم کوچکی داشتم و با لایحه مصونیت مستشاران نظامی آمریکا (کاپیتولاسیون) به دنبال فرمان حضرت امام(ره) مخالفت کردم و پس از تبعید حضرت امام(ره) مبارزاتم را ادامه دادم.
در آن زمان به فرمان امام(ره) به عضویت شورای روحانیتِ جمعیت مؤتلفه اسلامی منصوب شدم. در آن شورا افتخار همکاری با مرحوم شهید آیت الله استاد مطهری و مرحوم شهید آیت الله دکتر بهشتی را داشتم. در ارتباط با مخالفت با کاپیتولاسیون و اعدام انقلابی حسنعلی منصور (نخست وزیر وقت) در سال 1343بازداشت شدم.
پس از 4 ماه بازجویی و تحت فشار قرار گرفتن در بیدادگاه ارتش، به همراه برادران عضو کمیته مرکزی مؤتلفه اسلامی محاکمه شدم و به پانزده سال زندان با اعمال شاقه محکوم گردیدم. درسال 1356 شمسی پس از تحمل 13 سال زندان، آزاد شدم و بلافاصله در جامعه روحانیت مبارز تهران در کنار برادران روحانی هم سنگر قرار گرفتم و اکنون نیز که سال ها از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می گذرد، در این سنگر در خدمت اسلام و انقلاب اسلامی ایران هستم.
مدتی نیز افتخار نمایندگی حضرت امام (روحی فدا) را در ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران داشتم.
در انتخابات دوره ی اول مجلس شورای اسلامی، از سوی مردم شریف شهرستان رزن به نمایندگی مجلس شورای اسلامی برگزیده شدم. همچنین در اولین دوره مجلس خبرگان رهبری، از سوی مردم شریف استان همدان و در دوره ی دوم نیز از استان تهران به این مجلس راه یافتم. و اکنون از سوی مقام معظم رهبری (دام ظله العالی) در خدمت ائمه محترم جماعات استان تهران در مرکز رسیدگی به امور مساجد انجام وظیفه می کنم.
خداوند متعال به ما توفیق خدمتگز اری به اسلام و مسلمانان و نظام جمهوری اسلامی ایران راعنایت فرماید

نوشته شده در شنبه 91 بهمن 14ساعت ساعت 1:22 عصر توسط سید.محمد علی شهرام شمس| نظر بدهید