در شب ششم محرم جناب حبیب بن مظاهر اسدى با اذن امام حسین(علیه السلام) براى آوردن یاور و کمک، به قبیله بنى اسد رفت. اسدیان پذیرفتند و حرکت کردند، ولى جاسوسان به عمر سعد خبر دادند، عمر عده اى را فرستاد تا مانع از آنها شوند. درگیرى رخ داد که در این میان جمعى از بنى اسد شهید و زخمى و بقیه ناگزیر به فرار شدند. سپس حبیب بن مظاهر خدمت امام حسین(علیه السلام) آمد و جریان را عرض کرد.(1)