نوروز علاوه بر جنبه ملی و میهنی آن ترکیبی از دین و ملیت و روح وطنی است که پیامهای بسیاری برای ما به ارمغان می‎آورد. به ما نشان می‎دهد اگر در این آیه عظیم الهی به خوبی تأمل کنیم می‎توانیم بادی که همراه خود زندگی و بوی‎جان دارد استشمام و نسیم حیاتی که بعد از ممات می‎وزد را احساس کنیم.

وی افزود: نفسی که بوی خدا می‏دهد و نشانه رحمانیت و رحیمیت خداست. نوروز نوشدن خود انسان است یعنی امروزت با دیروزت فرق داشته باشد. یعنی معرفت ما به حقیقت و معارف الهی هر روز باید بیشتر از قبل شود. عشق آتشین الهی که در وجودمان به ودیعه گذاشته شده باید زبانه بکشد.

استاد گروه فلسفه تربیت دبیر مجتمع آموزشی پیامبر اعظم (ص) یادآور شد: نوروز از عودت یعنی بازگشت به خویشتن هم می‏آید، یعنی زمینه وجودمان پاک و حقیقت جویی و پرستش و کمال در آن بارور شود. باید جنگ و دشمنیها و کینه‎ها را در نوروز از خود دور کرده و به صلح اجتماعی و معنوی برسیم.

این کارشناس حوزه عرفان و فلسفه در مورد ابراز شادیها در نوروز هم اظهار داشت: در خصووص عید فطر و عید قربان دستوراتی برای شادی آمده است. شادیها نباید تعادل روحی انسان را برهم بزنند. صله رحم با پدر و مادر و خواهر و برادر و همچنین با فامیل و دوستان و نزدیکان مورد تأکید اسلام است.

صابری یادآور شد: همنشینی با دانایان و خواندن اشعار و کتب عارفان از جمله شادیهای نوروز است. کمک به همنوع و گرفتن دست فتاده و رحمت و بخشش کردن و گذشتن از گناه ظالمان و تقسیم شادیها از دیگر کارها و آداب مرسوم نوروز است.

وی در مورد اینکه اسلام چه توصیه‎ای در خصوص صله ارحام برای عمیقتر شدن دید و بازدیدهای نوروزی دارد نیز گفت:  اسلام در این مورد بویژه در سوره حجرات دستورات مؤکدی دارد. اینکه صله رحم باعث درازی عمر و فزونی روزی می‏شود، سرنزدن چند روز پشت سر هم به پدر و مادر باعث می‎شود فیض انجام عمل خیر از شما ساقط و حال خوشتان به غم تبدیل شود.

این محقق در پایان افزود: امروزه صله رحم در روانشناسی هم مورد تأکید قرار گرفته است اینکه اگر به دیدار یکدیگر نرویم استرسها و فشارهای روحی روانی زندگی ماشینی ما را در هم می‎پاشند و زیانهای فراوانی از نظر روحی برای انسان به بار می‎آورند. نوروز نماد این آداب است که البته باید پند و اندرز و همنشینی با دانایان و گزیده گویی و کم گویی در این آداب حفظ شود.