خاک نشین ره میخانــه ام 
خانه خراب دل دیوانه ام

زان که به میخانه بجز یار نیست 
کشمکش صفحه و زنار نیست

هرچه در آنجاست بود در خروش 
جام می و می زده و می فروش

حـسرت بگـذشتـه و آینـده نیـست 
جز به ره عشق کسی بنده نیست

ای که به دام تو اسیرم اسیر 
لـذت دیوانگی از من مگیـر

بنـده عشقـم کن و نامم بـده 
خاک رهم ساز و مقامم بده