وااای از این نفسات

وااای از اشک چشات

وااای از زخم نگات

مادرم، ای وای مادرم

نفس بزن باز دوباره

پرستوی مهاجر من

بس که چشات بارونیه

نداری جونی به بدن

ستاره ی شبای من

برای من روشن بمون

من التماست می کنم

پَر نکشو با من بمون

وااای از این نفسات

وااای از اشک چشات

وااای از زخم نگات

مادرم، ای وای مادرم

خونه خرابم می کنی

وقتی خمیده راه می ری

بیا و بشکن بغضتو

شاید که آروم بگیری

خوب می دونم که قاتلت

اشک چشای حیدره

وقتی نگاهم می کنی

برای بار آخره

وااای از رفتن تو

امون از زخم تن تو

تمومه خندیدنه تو

وااای از این نفسات

وااای از اشک چشات

وااای از زخم نگات

مادرم، ای وای مادرم

نوشته شده در سه شنبه 91 اردیبهشت 5ساعت ساعت 11:50 صبح توسط سید.محمد علی شهرام شمس| نظر بدهید