در بهاران ای خوشا سودای دلبر داشتن
در شبی مانند امشب رو به حیدر داشتن
در میان این همه عشّاِ همچون آفتاب
ادّعای عاشقی مانند اخگر داشتن
با خیال ساقی کوثر نشستن تا سحر
از می ناب ولایت چند ساغر داشتن
از جهانی دل بریدن، بندی مویش شدن
خاک کویش را ز قصر حور برتر داشتن
بهر میلاد علی(ع) باید ببارم اشک شوِ
یا ز یاد زینب او دیده تر داشتن
در ره دلبر خوشا بگذشتن از جان جهان
کوی دلبر را ز خون خویش احمر داشتن
ای خوشا بر گرد شمع عشق، هستی باختن
مستی جاوید در دنیای دیگر داشتن
ای خوشا با روی گلگون سجده در محراب خون
تا که بر پا پرچم اللّه اکبر داشتن
ای خوشا در قتلگاه عشق قربانی شدن
سرخ رو سر را به دامان پیمبر داشتن
با تغزل های خونین چون شهید نینوا
مثل«بندی» در غزل گلهای پرپر داشتن