می سوزد ایمان در آتش وقتی که باور نباشد
بت سیرتان سر برآرند وقتی پیمبر نباشد
در باغهای مدینه بی آب، بی آبگینه
می روید از نخل، کینه، وقتی که حیدر نباشد
تاراج کردند ما را، بردند گنجینه ها را
تا کاخ سبزی بسازند، وقتی ابوذر نباشد
وقتی که در شعلهور شد، داغ علی بیشتر شد
آه ای خدا پشت این در، زهرای اطهر نباشد
باید جگر ریخت در تشت، باید سفر کرد ازین دشت
وقتی که همدست همسر، غیر از ستمگر نباشد
خیزاب های سرابند، آبی نمی جوشد اینجا
دریا عطشناک و خشک است، وقتی که کوثر نباشد
تبت یدا آل سفیان، زشت است اینگونه عصیان
لب را بزن تازیانه، جایی که خواهر نباشد
با ما مدارا کن ای شب، لختی تماشا کن ای شب
شمعی مهیا کن ای شب، وقتی که این سر نباشد