در قرآن مجید، علاوه بر آیاتى که اهمّیّت دعا را به طور کلّى بیان مى کند، نمونه هایى از دعا نیز آمده است که بسیار پرمعنا و پرمحتواست و سزاوار است در قنوت نمازها و در سجده آخر و تعقیبات و به طور کلّى در مواقع دعا از آنها استفاده شود که امید اجابت در آن فراوان است.
بخشى از این دعاها بر زبان انبیاى بزرگ جارى شده و بخش دیگرى را خداوند به بندگان مى آموزد. قسمت مهمّى از این دعاها (به ترتیب سوره هاى قرآن) چنین است:

رَبَّنَا آتِنا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النّارِ.(1)

پروردگارا! به ما در دنیا «نیکى» عطا کن; و در آخرت نیز «نیکى» مرحمت فرما; و ما را از عذاب دوزخ نگهدار.

1. سوره بقره، آیه 201.

نوشته شده در پنج شنبه 92 مرداد 3ساعت ساعت 2:23 عصر توسط سید.محمد علی شهرام شمس| نظر بدهید