باز هم احساس تنهایى به سراغم آمده
باز صدایى گنگ از اعماق وجودم فریاد مى زند. گفتند: خدا در همین نزدیکیهاست!
و من خدا را فریاد مىزنم.
باران ببار بر دل تاریک من
اگر لحظه اى باران هم نواى دل من نشود,
خدا را فریاد خواهم زد.
خداى تنهاى من ، اجازه هست سرت فریاد بزنم؟
اجازه هست گریه هایم را فقط تو، فقط تو نظاره گر باشى؟
عشقها همه سرابى و بوشالى است.
خسته ى تمام عشقهاى مجازى شده ام.
باران ببار.............