درب دلم روی درب میکده باز است

این دل من بی حسین غرق نیاز است

بر دل من حک شده است نام ابالفضل

این سر قلبم ز عشق سر به فراز است

هر که غلام در میکده اش شد

اول وقت اذان ، محو نماز است

ای که شوی مدعی بر طلب یار

تا  برسیدن به عشق، راه دراز  است

بنده نوازی بکن شبیه ابالفضل

نوکر آقای ما بنده نواز است

نحوه ی رقصم ز عشق سینه زنی هست

یا علی و یا علی نحو ه ی ساز است

گر دل من را به وقت عشق بسنجی

با دل یارم دلم بین که طراز است

نوشته شده در سه شنبه 90 آذر 15ساعت ساعت 2:20 صبح توسط سید.محمد علی شهرام شمس| نظر بدهید