بخش دیگر بحث که در همین راستا است این است که ذات اقدس اله رسول خود را به عنوان رحمت جهان شمول معرفى نموده ومى فرماید: وما ارسلناک الا رحمة للعالمین (1) وآیات فراوان دیگرى نیز هست که جهان شمول بودن دعوت نبى اکرم صلى الله علیه و آله و سلم را تفهیم مى کند. از سوى دیگر در سوره احزاب مى فرماید: لقد کان لکم فی رسول الله اسوة حسنة (2) قطعا رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم براى شما سرمشقى نیکوست. وقتى مقدمه دوم در کنار مقدمه اول قرار داده شود معلوم مى شود که کلمه ?لکم ? خطاب به مردان نیست بلکه خطاب به مردم است وهمانطورى که قبلا بیان شد فرهنگ قرآن فرهنگ محاوره است ودر محاوره وقتى مى گویند مردم منظور مردان در مقابل زنان نبوده بلکه منظور توده ناس است. اگر طبق مقدمه اول رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم نذیرا للعالمین رحمة للعالمین کافة للناس است دیگر صحیح نیست که ما در مقدمه دوم بگوییم که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فقط الگوى مردان است بلکه باید گفت او الگوى مردم است. همچنانکه ذات اقدس اله ابراهیم خلیل علیه وعلى نبیا وآله افضل الصلوات را هم اسوه مردم دانسته ومى فرماید: ملة ابیکم ابراهیم (3) این کلمه ?ابیکم ? خطاب به مردم است نه مردان ودر جایى دیگر مى فرماید: قد کانت لکم اسوة حسنة فی ابراهیم والذین معه (4) حقیقتا ابراهیم وهمراهان او براى شما سرمشقى نیکو هستند. یعنى شما مردم به ابراهیم وهمراهان ابراهیم علیه السلام تاسى کنید نه شما مردان. این ضمیر جمع مذکر سالم بر اساس فرهنگ محاوره خطاب به مردم جامعه است نه مردان. قرآن کریم در دو آیه از سوره ممتحنه ما را دعوت به تاسى از ابراهیم خلیل علیه السلام کرده یکى در همین آیه ودیگرى نیز در آیه: لقد کان لکم فیهم اسوة حسنة (5) این نمونه ها نشان مى دهد که انبیا الگوى مردمند نه مردان. اگر انسان وارسته شد مى تواند الگوى دیگر انسانها قرار گیرد. اگر مرد باشد الگوى مردم است نه مردان واگر زن باشد باز الگوى مردم است نه زنان. این مطلب را قرآن کریم به صورت صریح روشن کرده وچهار زن را به عنوان زن نمونه (دو نمونه خوب ودو نمونه بد) ذکر مى کند. زن چه بد وچه خوب نمونه زنان نیست زن نمونه است. فرق است بین این دو مطلب که اگر زن خوب شد آیا نمونه زنان مى باشد یا زن نمونه است؟ چه این که مرد اگر خوب شد نمونه مردان نیست بلکه مرد نمونه است. قرآن کریم مى فرماید: آن که خوب است نمونه مردم است نه نمونه مردان و زن خوب نمونه زنان نیست بلکه زن نمونه است چه این که زن بد نمونه زنان بد نیست بلکه نمونه انسانهاى بد است.

زن لوط و زن نوح

قرآن کریم نمونه مردم بد را با نقل داستان دو زن بد تبیین کرده ومى فرماید: ضرب الله مثلا للذین کفروا امراة نوح وامراة لوط کانتا تحت عبدین من عبادنا صالحین فخانتاهما فلم یغنیا عنهما من الله شیئا وقیل ادخلا النار مع الداخلین (6) خدا براى کسانى که کافر شدند زن نوح ولوط را مثل آورده که هر دو در نکاح دو بنده از بندگان شایسته ما بودند وبه آنها خیانت کردند وکارى از دست شوهران آنها در برابر خدا ساخته نبود به آنان گفته شد با داخل شوندگان داخل آتش شوید. در این جا خداوند نمى فرماید ?ضرب الله مثلا لللاتی کفرن ? ونمى فرماید ?ضرب الله مثلا للنساء الکافرات ? نمى گوید خدا نمونه زنان بد را ذکر کرد بلکه مى گوید نمونه مردم کافر را ذکر کرد. ضرب الله مثلا للذین کفروا نه ?للنساء? ونه ?لللاتی کفرن ? بنابراین معلوم مى شود این ?للذین کفروا? به معناى مردان کافر نیست بلکه به معناى مردم تبهکار وبزهکار است. منظور از خیانت نیز در اینجا خیانت مکتبى اعتقادى وفرهنگى است ولذا ذات اقدس اله به ما فرمود: لاتخونوا الله والرسول وتخونوا اماناتکم (7) خیانت نکنید به خدا ورسول وخیانت نکنید به امانت هایتان. به پیامبر خیانت کردن یعنى با دین او بد رفتارى کردن. در اینجا که فرمود: زن لوط وزن نوح به این دو پیامبر که یکى از آنها پیامبر اولواالعزم است ودیگرى حافظ شریعت ابراهیم علیه السلام خیانت کردند یعنى مکتبشان را نپذیرفتند واینها نمونه مردم تبهکار وکافرند. بنابراین معلوم مى شود که اگر سخن از ?الذین ? و ?امنوا? ومانند آن است بنابر فرهنگ محاوره منظور مردم هستند نه مردان. ودر همین آیه هم که فرمود قیل ادخلا النار مع الداخلین اگرچه ?ادخلا? همانطورى که تثنیه مذکر است تثنیه مؤنث هم هست اما این که ?داخلین ? را به صورت جمع مذکر سالم ذکر کرد منظور مردم جهنمى هستند نه مردان جهنمى.

نوشته شده در دوشنبه 90 دی 5ساعت ساعت 6:53 عصر توسط سید.محمد علی شهرام شمس| نظر بدهید