ابوذر غفاری روزی به حضور رسول خدا (ص) آمد. جبرئیل به صورت دحیه کلبی در محضر پیامبر(ص) بود و با آن حضرت خلوت کرده بود. وقتی که ابوذر آن دو را دید، بازگشت و گفت وگوی آنان را قطع ننمود، جبرئیل به پیامبر (ص) گفت: ای محمد! این ابوذر بود، که از اینجا عبور کرد و برما سلام نکرد. اگر بر ما سلام می کرد، جواب سلام او را می دادیم، ای محمد! این اباذر دعایی را می خواند که نزد اهل آسمان، معروف می باشد، آنگاه که من به آسمان رفتم آن دعا را از او بپرس!
هنگامی که ابوذر به حضور پیامبر گرامی (ص) آمد. ایشان به او فرمود!... آن دعایی که می خوانی چیست که جبرئیل به من خبر داد که دعای ابوذر در آسمان ها نزد اهل آسمان، معروف است؟
ابوذر گفت: آری ای رسول خدا، من این دعا را می خوانم.
«اللهم انی اسالک الامن والایمان بک، والتصدیق بنبیک، و العافیه من جمیع البلاء، و الشکر علی العافیه و الغنی عن شرار الناس» خدایا! در درگاهت درخواست دارم:
امنیت و ایمان به تو را، و تصدیق نمودن به پیامبرت، و عافیت از همه بلاها و شکرگزاری در برابر عافیت و بی نیازی از مخلوقات بدت